CANLI BİR EVRENDE YAŞIYOR OLABİLİRİZ
Brezilya’daki Campinas Üniversitesi’nden bir fizikçi, zamanın sözde Big Bang ile başladığı fikrine katılmıyor. Bunun yerine, Juliano Cézar Silva, daha önceki zaman çizelgesinin izlerini taşıyan bir genişlemeyi takiben bir çöküşü hayal ediyor. Bu fikir yeni değil ancak Neves, evrenimizin nasıl böylesine kompakt bir şekilde var olmasına gerek kalmadığını göstermek için, kara delikleri tanımlayan 50 yıllık bir matematiksel hile kullandı. İlk bakışta evrenimizin, kara deliklerle pek fazla ortak noktası yok gibi görünüyor. Biri kıvrımlı bitlerle dolu genişleyen bir alan; diğeri ise ışığın uzayda kaçma umudunun bile bulunmadığı bir kitle. Ancak her ikisinin merkezinde tekil olarak bilinen bir kavram var, o da son derece yoğun bir enerji hacmi olduğu ve içinde neler olduğunu açıklayamayız bile…
Neves, “evrende iki çeşit tekillik var” diyor. “Biri iddia edilen kozmolojik tekillik diğer adıyla Big Bang, diğeri de kara deliğin olay ufkunun arkasında saklanan tekillik”.
Bir adım daha ilerledikçe, bazıları, evrenin bir kara delikten oluştuğunu öneriyor. Bilim kurgu yazarları onları sevebilir. Ancak, tekilliklerin imkansız doğası onları, fizikçiler arasında boşa çıkaran bir hale getirir. Sorun şu ki, genişleyen evreni geri sararsak, o kütlenin ve enerjinin son derece yoğun bir noktaya konsantre olduğu gerçeğine ulaşırız. Bu tekillikler fiziği kırabilir. Ancak şu ana kadar onları kural dışı bırakamadık.
Neves, “Sözde düzenli kara deliklerde tekillik yoktur” diyor.
1968’de, James Bardeen adında bir fizikçi, tekillik sorununa bir çözüm getirdi. Olay ufkunun ötesinde ‘Tekillik’ ihtiyacını ortadan kaldıran kara delikleri matematiksel olarak açıklayan ve onları ‘düzenli kara delik’ olarak adlandıran bir yol geliştirdi. Neves, Bardeen’in çalışmasını ileri götürmemizi ve onu Big Bang’ten önce gelen kozmolojik çeşitlilik olan bu can sıkıcı tekillik üzerine uygulamamızı öneriyor. Neves, evrenin görüntüsünün sürekli değiştiğini söyleyip, sıçrayan kozmolojilerin ve değişen genişlemeden dolayı evreni döngüsel olarak adlandırıyor.
Döngüsel evren modeli şüphesiz güzel fikir olarak kalacak. Yine de, tekillik sorununu çözen her şey araştırmayı hak ediyor. Neves’in çalışması, fizik kırıcı imkansızlıkların gerekliliğini ortadan kaldırmak için, varsayımları takas eden birtakım olası çözümlerden sadece biridir. Er ya da geç çözmemiz gereken bir düğüm noktası…
Kaynak: http://www.sciencealert.com/regular-black-holes-model-eliminate-singularity-big-bang
