Bronz Çağda (MÖ 3500-1150 yılları boyunca) Güney Levant’da ( Şuan Suriyenin bazı bölgeleri; Ürdün ,Lübnan ve İsrail Filistin yönetiminin olduğu bölge) yaşayan insanlar ,eski incil metinlerinde Kenanlılar olarak anılır . Cell dergisindeki araştırmacılar 28 Mayıs’ta 73 kişiden antik DNA toplayıp yeni bir genetik şifre çapındaki analize dayanarak kenanlıların tarihine dair yeni bilgiler elde ettiler.
Kudüs İbrani Üniversitesi’nden Liran Carmel, “Bronz Çağı boyunca Güney Levant’taki nüfus sabit değildi. Daha ziyade modern Gürcistan, Ermenistan ve Azerbaycan’da dahil olmak üzere Eski Yakın Doğu’nun kuzeydoğusundan Güney Levant bölgesine insanların yıllar boyunca göç ettiğine dair kanıtlar görüyoruz.”diyor.
“Kenanlılar, farklı şehir devletlerinde yaşıyor olsalar bile, kültürel ve genetik olarak benzerdi,” diye ekliyor.
Ayrıca, bu bölge kuzeydoğudan, güneyden ve kuzeybatıdan gelen insanlarla daha sonraki birçok nüfus hareketine tanık oldu. Carmel ve meslektaşları, Güney Levant’taki beş arkeolojik alandan esas olarak Orta-Geç Bronz Çağı bireylerini temsil eden 73 yeni antik DNA örneğinin analizine dayanarak bu sonuçlara ulaştılar.
Bu yeni verilere, araştırmacılar, 93 kişiden oluşan bir veri kümesi oluşturmak için dört bölgeden 20 kişiden daha önce bildirilen verileri ekledi. Genomik(Farklı türlere ait genomların tüm yapısal ve işlevsel yönlerini inceleyen bilim dalı ) analiz, Kenanlılar’ın net bir grubu temsil ettiğini gösterdi.
Carmel, “Tüm bölgelerden bireyler, ince farklılıklara rağmen genetik olarak oldukça benzerdir ve arkeolojik ve tarihsel olarak tanımlanan Kenanlılar’ın demografik olarak tutarlı bir gruba karşılık geldiğini göstermektedir” diyor.
Veriler Kenanlıların, Kalkolitik İran ve / veya Bronz Çağı Kafkasya ile ilgili daha önceki yerel Neolitik popülasyonların ve popülasyonların bir karışımından geldiğini göstermektedir. Araştırmacılar, Kafkasya’dan yeni gelenlerin torunları olan üç kişi tarafından desteklenen, İran / Kafkasya ile ilgili soyların oranında zaman içinde önemli bir artış olduğunu belgelediler.
“Eski Yakın Doğu’nun kuzeydoğusundan gelen göçün gücü ve bu göçün yüzyıllardır devam etmesi, Geç Tunç Çağı’nda Kenan’daki şehir devletlerinin yöneticilerinin neden Semitik (saami halkı ) olmayan, Hurri devleti isimleri taşıdıklarını açıklamaya yardımcı olabilir.” diyor, Kudüs İbrani Üniversitesi’nden Shai Carmi. “Bu bölgeler arasında, kültürün ortak unsurlarını anlamaya yardımcı olan insan hareketleri yoluyla güçlü ve aktif bağlantılar vardı.”
Araştırmacılar ayrıca Kenanlıların günümüz popülasyonlarıyla ilişkisini de inceledi.
Kenanlıların modern popülasyonlara doğrudan katkısı tam olarak ölçülemezken, veriler Kafkasya ve Zagros Dağları’ndan gelen popülasyonlar da dahil olmak üzere daha geniş bir Yakın Doğu bileşeninin Arapça konuşan birçok soyun muhtemelen yüzde 50’den fazlasını ve bugün bölgede yaşayan yahudi gruplarının oluşturduğunu gösteriyor.
Carmel, şimdi örneklemlerini hem coğrafi hem de zaman içinde genişletmek için çalıştıklarını bildirdi. Carmel, “Güney Levant’ın farklı bölgelerinden gelen Demir Çağı örneklerini analiz etmek istiyoruz” diyor. “Bu, aralarında İsrail, Yahuda, Ammon ve Moab’ın da bulunduğu bölgenin İncil’de sözü edilen krallıklarındaki nüfusların kompozisyonuna ışık tutabilir.”
Bu çalışma İsrail Bilim Vakfı (ISF), Dan David Vakfı, Shmunis Aile Vakfı, Mark Weismann ve Vivian ve Norman Belmonte tarafından desteklenmiştir. Bu çalışma, Harvard Üniversitesi’ndeki David Reich laboratuvarı ile eşit bir işbirliğiydi. DR’nin çalışması, Allen Keşif Merkezi, John Templeton Vakfı, Howard Hughes Tıp Enstitüsü, Ulusal Bilim Vakfı ve Ulusal Sağlık Enstitüleri tarafından desteklenmiştir.
HARUN BAYRAM
