Şimdiye Kadar Ölçülen En Büyük Arktik Ozon Deliği Kuzey Kutbu’nun Üzerinde Duruyor. Atmosferik olayların ilginç bir birleşimi, Kuzey Kutbu üzerinde ölçülen en büyük ozon deliğini üretti. Güçlü bir kutup girdabı, özellikle Kuzey Kutbunun üzerindeki atmosferde soğuk havayı hapsetti. Ayrıca ozon tabakasının da bulunduğu stratosferde yüksek irtifa bulutlarının oluşmasına izin verdi.
Bu bulutların içinde, atmosferde zaten bulunan kloroflorokarbonlar ve hidrokloroflorokarbonlar – soğutucu olarak kullanılan gazlar – güneşten gelen ultraviyole ışınlar ile reaksiyona girerek klor ve brom atomlarını serbest bırakır. Ve bu da ozonla reaksiyona girer ve tüketir.
Bu koşullar Antarktika’da daha sık görülür ve bu olay sonucunda Güney Yarımkürede çok daha büyük bir ozon deliği oluşturur. Ozon tabakası, yeryüzündeki yaşamı güneşten gelen UV radyasyonundan korur. Ve zeminden yaklaşık 10 ila 50 kilometre yukarıda bulunan atmosferik bir tabaka olan stratosferde bulunur. Güney Yarımküre’nin baharında, ozonun yüzde 70 kadarı yok olabilir; bazı yerlerde ozon konsantrasyonu sıfıra düşer.
Kuzey Yarımküre’nin ilkbaharında, Arktik ozon tabakası da incelme eğilimindedir. Ancak Kuzey Kutbu’nun ortalama kış sıcaklıkları tipik olarak Antarktika’dan daha sıcaktır. Bu yüzden soğuk hava kütlelerinin bir ay veya daha uzun süre kutubun etrafında sıkışması ve gazların ozonda parçalanması için zaman vermesi olağandışıdır.
Bununla birlikte, Nisan 2011’de, Arktik ozon yüzde 40 oranında inceldi ve bir rekor kırdı. Paris’te bulunan Avrupa Uzay Ajansı araştırmacıları, şu anda 1 milyon kilometrekareden daha az bir alanı kapsayan bu yılın tükenmesinin önceki rekoru geçtiğini söylüyor.
Araştırmacılar, Kuzey Yarımküre’de kış bitmesiyle güneş ufukta belirdiğini ve inceltilmiş ozon tabakasının henüz insan sağlığı için güçlü bir tehdit oluşturmadığını belirtti.
