Piyangodan büyük ikramiye mi? Veraset vergisinden muaf Mısırdaki paşa dededen kalma miras mı? Azıcık aşım kaygusuz başım mı? Helen Russel yüzünüzden gülümsemeyi eksik etmeyecek miktarı bilimsel olarak buldu.
Parayla saadet olmaz mottosu on yılı aşkın bir süredir hükmünü sürdürmekte. Araştırmalar basit gereksinmelerimizin ve bizi rahat ettirecek miktarın üzerinde kazanmanın beyhude olduğunu ve hatta bizi daha az mutlu yapabileceğini gösterdi.
Heyhat acıdır ki o günler tarih oldu. Sosyal bilimciler yeni bir motto için dünyayı toz pembe gösteren gözlüklerini çıkardılar.
“Ne Kadar Çok O Kadar İyi”
2020 yılında araştırmacılar ortalama bir Britonlunun mutlu bir hayat sürmesi için “ne kadar gerekiyora” yanıt bulmak için Ulusal İstatistik ve Mutlu Gezegen Endeksi ofisinden alınan verileri analiz ettiler. Ortalama cevap: 33,864 sterlin ya da daha fazlası. Ve burada kilit olan unsur “daha fazlası”.
2021 yılında yayımlanan Pennsylvania Üniversitesinden Matthew Killingsworth’un çalışmasına göre “ne kadar çok paramız olursa o kadar iyi.”
Bu, salt açgözlülük iyidir felsefesi gibi bir şey değil. Bu, dünyanın durumuyla bizim onun içinde çokça deneyimlediğimiz özellikle sağlığımızla ilgili eşitsizliklerle ilgili bir şey. Zengin adamlar muhtemelen daha iyi bir sağlık durumunda olacaklar ve daha iyi bir sağlık durumlarının mutlulukları üzerinde etkisi büyük olacaktır.
Zengin insanlar daha çok boş zamana sahip olacaklar ve şeyler üzerine para harcamaktan ziyade yeni deneyimlere para harcayacaklar ve haliyle mutluluklarını katlayacaklardır.
Göreceli Yoksunluk Ortalama Mutluluğun Neden Sabit Olduğunu Gösteriyor
Elbetteki mutluluk aynı zamanda ilişkilerden, iş tatmininden ve hayatı yaşamaktan geçer. Ama banka hesabındaki paranın bize bu kategorilerde daha iyi opsiyonlar yaratacağını gayet iyi biliyoruz. Mutluluğumuzu etkileyen diğer bir unsur diğerleriyle kendimizi karşılaştırdığımızda ortaya çıkar.
Eğer çevremizdekilerle hemen hemen aynı standartları tutturabiliyorsak daha iyi hissediyor ve mutlu hissediyoruz, yok yapamıyorsak mutlu olamıyoruz. Bu yüzden göreceli yoksunlukla mutlak yoksulluk farklı şeyler. Bilime göre iyi bir çevrede veya ülkede yaşıyor olabiliriz ama komşumuzunki gibi yeni bir arabamız yoksa mutsuz oluyoruz.
Göreceli yoksunluğun etkileri bütünsel olarak bakıldığında gelirde yaşanan keskin yükselmelere rağmen ortalama mutluluğun neden sabit olduğunu açıklayabiliyor. Lüks tüketim vergileri ve yüksek gelir vergileri göreceli yoksunluğun olumsuz etkilerini azaltabiliyor ki bu neden yüksek vergili İskandinav ülkelerinin global mutluluk sıralamasından neden hep tepelerde olduğunu açıklıyor.
Zengin Aile Çocuklarının Psikolojik Sorunlar Yaşaması Daha Yüksek
Ancak pek çok Brits halen yüksek vergi fikrine direniyor. O yüzden şu an için konuşursak komşularımızdan daha çok paramızın olması ve yılda en az 33 bin sterlin mutluluğumuz için istatiksel mihenk noktası. Ancak çocuklarımız hariç.
Psychology Today’den bir çalışmaya göre zengin aile çocuklarının depresyon, anksiyete, beslenme düzensizliği ve madde kullanımı gibi olumsuzlukları yaşama ihtimalleri daha yüksek. Araştırmacılara göre zenginleştikçe daha az etik oluyoruz ve empati yeteneğimiz azalıyor.
Zenginlik bir başka tür özgürlük hissi yaratıyor ve başka insanların dertleriyle ve ne hissettikleriyle daha az meşgul oluyoruz. Diğer yandan, California ve San Francisco Üniversitesinden psikologlar düşük gelir grubundan insanların daha iyi yüz okuyabildiklerini ve daha çok empati kurabildiklerini söylüyorlar.
Yani komşularımızdan daha iyi arabalar kullanmıyor ya da üzerimize sifon çekilmiş gibi hissediyorsak bu basit gerçekte bir teselli bulabiliriz : Muhtemelen daha iyi insanlarız.
