Washington D.C.’de düzenlenen yıllık Sindirim Hastalıkları Haftası toplantısında sunulan küçük çaplı bir pilot çalışmada, hastaların mide zarına termal enerji uygulanarak açlığın azaltıldığı ve kilo verildiği bildirildi. Bu yeni prosedüre “gastrik fundus mukoza ablasyonu” adı veriliyor ve bir endoskop yardımıyla uygulanıyor. İşlem, hastaneye yatış gerektirmeden bir saatten kısa sürede tamamlanabiliyor. Cleveland Clinic’ten cerrahi endoskopist Matthew Kroh, “Bu işlemin avantajı, nispeten basit bir prosedür olması” diyor. Çalışmada yer almayan Kroh, işlem sonrasında hafif mide bulantısı ve krampların görüldüğünü belirtiyor.
Bariyatrik cerrahinin, obezite tedavisinde altın standart olarak kabul edildiğini, ancak bu tür ameliyatların mide boyutunu sınırlamak veya gıda emilimini etkilemek gibi çeşitli teknikler içerdiğini vurgulayan Kroh, hastaların hastanede günlerce kalabileceğini ve iyileşmenin haftalar sürebileceğini ifade ediyor. Obez kişilerin bu tür cerrahilerden kaçınmasının ana nedeni, ameliyat olma isteksizliği. Ancak yeni prosedür, sonuçlar daha geniş hasta gruplarında da geçerli olursa, daha kolay bir seçenek sunabilir. “Potansiyel var” diyor Kroh, “ama dikkatli olmamız gerekiyor.”
Deney, 10 kadını içermekte olup yöntem hala kavram kanıtlama aşamasında. Kadınlar, altı ay boyunca vücut ağırlıklarının yaklaşık %8’ini, yani yaklaşık 19 pound (yaklaşık 8.6 kg) kaybettiler. Bu, bariyatrik cerrahi veya Wegovy gibi anti-obezite ilaçlarının sağladığı kilo kaybından daha az, ancak Johns Hopkins Hastanesi’nden bariyatrik endoskopist Margaret Keane, bu seviyedeki kilo kaybının bile yüksek tansiyon, yüksek kolesterol ve diyabet gibi obeziteyle ilişkili koşullarda iyileşme sağlayabileceğini söylüyor.
Çalışmanın yazarları, katılımcıların kilo kaybını ghrelin adı verilen bir açlık hormonunun azalmasına bağlıyor. Bu hormon, beyne yemek yemenin zamanı geldiğini bildiren bir sinyal gönderiyor. Daha az ghrelin, daha az açlık hissi demek. Ghrelin seviyesini düşüren bir ilaç olmasa da, doktorlar ghrelin üreten dokuyu doğrudan hedef alabiliyor. Midenin üst kısmını kaplayan hücreler bu hormonun çoğunu salgılıyor. Bu hücrelerin yakılması kilo kaybına yol açmalı diye düşünüyor çalışmanın yazarlarından gastroenterolog Christopher McGowan.
Bu fikir daha önce de uygulanmıştı. Midenin bu kısmını çıkaran veya bypass eden bariyatrik cerrahiler de ghrelin seviyesini azaltabiliyor. Yeni çalışmada sonuçlar değişiklik gösterse de, katılımcıların ghrelin seviyeleri yaklaşık %45 oranında düştü; yaklaşık 460 pikogram/mililitre olan başlangıç seviyesinden, işlemden altı ay sonra yaklaşık 250 pikogram/mililitreye geriledi. Bu, işlem sonrası ghrelin üreten hücrelerin yaklaşık yarısı kadar kaldığının bir göstergesi.
Çalışma hastaları sadece altı ay boyunca takip ettiği için, prosedürün sonuçlarının ne kadar süre devam edeceği ve ghrelin üreten hücrelerin geri gelip gelmeyeceği belirsiz. Ancak McGowan, yanık dokunun iyileşirken skar dokusu oluşturduğunu, bu nedenle mide alanının “daha az esnek, daha az genişleyebilir ve daha sert” hale geldiğini belirtiyor. “Bu yüzden hastalar daha az yiyecekle doyuyor” diyor.
McGowan, bu tekniğin obezite için potansiyel olarak bağımsız bir tedavi olabileceğini düşünüyor. Wegovy gibi ilaçları bırakırken sıklıkla kilo alan hastalar için de kullanılabileceğini öne sürüyor. Ancak Keane, ablasyon tedavisinin endoskopik sleeve gastroplasti ile birleştirilmesinin potansiyelinden daha çok heyecan duyuyor. Her iki işlem de cerrahi olmayan ve endoskop kullanılarak yapılan prosedürlerdir. Keane, böyle bir ikili tedavinin, hastalara daha kısa iyileşme süresiyle cerrahi düzeyde kilo kaybı sağlayabileceğini belirtiyor. Ancak, bu konuda kesin konuşmak için henüz erken olduğunu vurguluyor.