Nesli tükenen hayvanlar : Hayvan yok oluşu, iklimsel ısınma veya soğuma gibi doğal oluşumlardan veya deniz seviyesindeki değişikliklerden kaynaklanabilir. Bununla birlikte, daha modern zamanlarda, insanların faaliyetleri suçlandı. Tarım arazilerinin genişlemesi ve ormanların kesilmesi ile ortaya çıkan habitat tahribatı, modern yok oluşlar, kirlilik, yabancı türlerin ortaya çıkması, balıkçılık veya avlanma ile birlikte tüm bunlar modern yok oluşların ana nedenleri haline gelmiştir. İşte nesli tükenmiş 10 inanılmaz hayvan. Onlara ne olduğunu öğrenmek için okumaya devam edin. Ayrıca Bkz: [Birkaç Yıl İçinde Soyu Tükenebilecek 10 Hayvan]
10. Batı Afrika Siyah Gergedan
Batı Afrika siyah gergedanı Afrika’nın Güneydoğu bölgesine doğru çeşitli ülkelerde bulundu. 3-3.8 metre uzunluğunda ve 1.4-1.7 metre yüksekliğinde olan bu gergedan 800-1, 300 kg ağırlığındaydı. Biri 0.5-1.3 metre, diğeri 2-55 cm arasında değişen iki boynuzu vardı. Beslenmelerini yapraklı bitkiler ve filizler içeriyordu. Bazıları boynuzlarının tıbbi özelliklere sahip olduğuna inanıyordu – bunun bilimsel gerçeklikte bir temeli olmamasına rağmen – ve bu düşünce aşırı kaçak avlanmalara yol açıyordu. 1930’da, türlerin korunması için koruma önlemi alındı, ancak sayıları azalmaya devam etti. Son Batı Afrika siyah gergedan, 2006 yılında Kamerun’da görüldü ve resmen soyunun tükenmiş olduğu 2011’de ilan edildi. [Malezya ’nın Son Erkek Sumatra Gergedanının Soyu Tükendi]
9. Baiji Beyaz Yunus
Çin Nehir Yunusu olarak da bilinen Baiji Beyaz Yunus, yalnızca Çin ‘deki Yangtze Nehri’nde bulunabilirdi. Bu memeliler, sekiz metre uzunluğunda büyüyebiliyor ve tonun çeyreğine kadar çıkabiliyorlardı. Minik gözlerinden ve çok zayıf görüşlerinden dolayı gezinmek ve avlanmak için biyosonara güvenirlerdi. Yangtze’ de 20 milyon yıldır yaşayanların sayıları 1950’lerden itibaren büyük ölçüde azaldı. Sanayileşmiş olan Çin, nehri balıklıçık, hidroelektrik ve ulaşım için kullandı. Bu durum memeliler üzerinde büyük bir etki yarattı. Resmen soyu tükenmiş olarak kaydedilmemiş olmasına rağmen, 2002’den beri kimse Yangtze Nehri Yunusunu görmedi.
8. Pirene Dağ Keçisi
Pirenelere özgü bir tür olan İber Yarımada ’sında bulunan İberya ibeksisinin veya İber yaban keçisinin dört alt türünden biriydi. Ibex boy olarak 60-76 cm yüksekliğinde ve kilo olarakta 28-80 kg ağırlığında büyürdü. Çoğunlukla ot ve bitkilerle beslenirdi. Tarihsel olarak sayılarının 50.000 olduğu düşünülüyordu ancak 1900 ‘lerin başında sayıları 100’den azdı. Pirene Dağ Keçisi (Ibex) neslinin tükenmesinin sebebi kesin olarak bilinmiyor; bilim adamları, kaçak avlanma, gıda ve habitat için diğer memelilerle rekabet edememenin nesillerinin tükenmesinde rol oynadığını düşünüyor. Son Pirene Dağ Keçisi 2000 yılında kuzey İspanya’da bir ağacın üzerine düşmesi ile öldü.
7. Yolcu (Göçmen) Güvercin
Yolcu güvercini ya da yabani güvercin, Kuzey Amerika’ya özgü 20. Yüzyılın başlarında tükenmiş olan bir güvercin türüdür. Avrupalılar Kuzey Amerika’ya ulaştıklarında ABD’de de 3 ila 5 milyar Yolcu Güvercini’nin yaşadığı tahmin edilmektedir, ancak yerleşim bölgelerinin ormansızlaşmaya yol açmasıyla, habitat kaybına ve kuş popülasyonunda azalmaya neden olduğu tahmin edilmektedir.
19. yüzyılda güvercin eti, fakirler için ucuz bir gıda olarak ticarileştirildi ve bu da büyük çapta avlanmaya neden oldu. Yolcu güvercinlerinin nesli 1900 yılı civarlarında tükendi ve son bilinen güvercin ise 1914 ’te esaret altında öldü.
6. Tazmanya Kaplanı
Avustralya, Tazmanya ve Yeni Gine’ye özgü olan Tazmanya Kaplanı büyük etobur bir keseliydi. Kaplanlar ile ilgisi olmayan, yaratığın orta-büyük boyutlarında bir köpeğin görünüşü vardı ancak sahip olduğu koyu çizgileri, kaplan benzeri bir görünüm veriyordu. Neslinin tükenme sebebi olarak insanlar tarafından avlanmış olmalarına inanılıyor fakat insanların yaşam alanlarına yerleşmesi, köpeklerin ve hastalıkların ortaya çıkması da nesillerinin tükenmesine sebep oldu. Son vahşi Tazmanya Kaplanı, 1910 ve 1920 yılları arasında öldürüldü; son tutsak kaplan ise 1936’da Hobart Hayvanat Bahçesi’nde (Tazmanya’da) öldü. [Tazmanya Canavarı Hakkında 10 Gerçek
]
5. Steller Deniz İneği
1741’de yaratığı keşfeden bir doğa bilimci olan George Steller ‘den sonra ismini alan Stellers Sea Cow (deniz ineği), büyük otçul bir memeliydi. En az 8-9 metreye kadar büyüyen ve yaklaşık 8-10 ton ağırlığındaki Steller Deniz İneğinin, Alaska’nın güneybatısındaki Yakın Adalar ve Bering Denizi’ndeki Komutan Adalar’da yaşadığı düşünülmektedir. Memelinin uysal olduğuna ve zamanının çoğunu yosun yiyerek geçirdiğine inanılmaktadır; bu ve onun muazzam bedenini su altında bırakamaması gerçeği, muhtemelen onu insan avcılarına karşı savunmasız kılan şeydi. Avrupalılar tarafından keşfedilen Deniz İneği 27 yıl içinde nesli tükenmek üzere avlandı.
4. Büyük Dalıcı Martı
Kuzey Atlantik’te ve Kuzey İspanya kadar güneyde bulunan büyük ve uçamayan bir kuş. Ortalama yüksekliği 75-85 cm idi ve yaklaşık 5 kg ağırlığındaydı. Büyük Dalıcımartı, yemek için su altında avlanan güçlü bir yüzücüydü. Son Dalıcımartı kolonisi Eldey adasında yaşadı ve 1835 yılında hepsi öldürüldü. Bu kuşların sonuncusu, 1844’te İskoçya’nın St Kilda’sında yakalanan üç adam tarafından öldürüldü. Büyük bir fırtına yükseldiğinde, Dalıcımartı’nın bir cadı olduğuna ve fırtınaya neden olduğuna inanıyorlardı, bu yüzden onu öldürdüler.
3. Dodo
Mauritius’ta yaşayan soyu tükenmiş uçamayan bir kuş olan Dodo yaklaşık bir metre boyundaydı ve 10-18 kg ağırlığındaydı. Dodo’nun görünümüne sahip olduğumuz tek hesap, 17. yüzyıldan kalma çeşitli resimler ve yazılı açıklamalardır. Kuşun, bol miktarda gıda kaynağının (tohumlar, kökler ve düşen meyveler) ve yırtıcı hayvanların bulunmamasından dolayı uçamadığı varsayılmaktadır. Hollandalı denizciler Dodo’ dan ilk kez 1598’de bahsetti. Kuş, denizciler ve evcil hayvanları ve istilacı türler tarafından neslinin tükenmesi için avlandı. Kuş, denizciler,evcil hayvanları ve istilacı türler tarafından neslinin tükenmesi için avlandı.
2. Yünlü Mamut
Günümüz filiyle yakından ilişkili olduğuna inanılan devasa bir memeli. Ataları, yaklaşık 3.5 milyon yıl önce Afrika’dan göç etmiş ve Kuzey Avrasya ve Kuzey Amerika’ya yayılmıştır. Yünlü Mamut 4 metre uzunluğundaydı ve 6 tondan fazla ağırlığa sahipti. Kürkle kaplıydılar ve kavisli dişleri kolayca 5 metreye kadar uzayabiliyordu. Yünlü Mamut, en son 10.000 yıl önce, insanlar tarafından avlanarak ve iklim değişikliğinin sebep olduğu yaşam alanlarının ortadan kalkması ile nesilleri tükendi. İzole yünlü mamut popülasyonlarının sonuncusunun, M.Ö. 1700 yıllarında Kuzey Kutbu Okyanusu’ndaki Wrangel Adası ‘ndan kaybolduğuna inanılmaktadır. [40 bin yıllık tay, soyu tükenmiş türlerin hayata dönüşü için umut olacak]
1. Kılıç Dişli Kaplanlar
Genellikle Kılıç dişli Kaplanlar veya Kılıç dişli Aslanlar olarak adlandırılırlar, 55 milyon ila 11.700 yıl önce vardılar. Kılıç Dişli Kaplanlar, bazı türlerde 50 cm uzunluğa sahip olan uzun bladeline köpek dişleri olarak adlandırılan etoburlardı. Oldukça ayı benzeri bir yapıya sahip olduklarından dolayı, mükemmel avcılar olduğuna ve sürgün, mamut gibi hayvanları avladığına inanıldı. Bu kedigiller çenelerini 120 derecelik bir açıyla açabilirler – neredeyse modern bir aslandan iki kat daha geniş bir şekilde. Kılıç Dişli Kaplanlar ’ın neslinin, avladıkları büyük otçulların azalması ve nesli ile bağlantılı olabileceğine inanılıyor. Diğer açıklamalar arasında iklim değişikliği ve insanlarla aralarında olan çekişme var.
Editör / Yazar: Berfin KIZILASLAN