Büyük Patlama’dan bu yana geçen süreyi ölçerek evrenin yaşını hesaplayan gökbilimciler, evrenin yaklaşık 13,8 milyar yaşında olduğunu düşünüyorlardı. Ancak yeni bir araştırma, evrenin aslında iki kat daha yaşlı olabileceğini öne sürüyor.
Ottawa Üniversitesi’nden Profesör Rajendra Gupta, yeni geliştirdikleri modelin, evrenin yaşının 13,7 milyar değil, 26,7 milyar olduğunu gösterdiğini söylüyor. Bu model, evrenin genişlemesinin yanı sıra uzak galaksilerden gelen ışığın kızıl kaymasının da fotonların enerji kaybetmesiyle açıklanabileceğini varsayıyor.
Bu varsayım, Zwicky’nin yorgun ışık kuramına dayanıyor. Bu kurama göre, uzak galaksilerden gelen ışığın kızıl kayması, evrenin genişlemesinden değil, fotonların uzun mesafelerde yavaş yavaş zayıflamasından kaynaklanıyor. Bu kuram daha önce gözlemlerle çeliştiği için reddedilmişti. Ancak Gupta, bu kuramın genişleyen evren kuramıyla uyumlu olabileceğini ve kızıl kaymanın hibrit bir etki olarak yeniden yorumlanabileceğini savunuyor.
Erken Dönemdeki İmkansız Galaksi Problemine Bir Çözüm
Gupta’nın modeli, günümüzdeki hakim kozmolojik modele meydan okuyan ve “erken dönemdeki imkansız galaksi problemine” ışık tutan bir araştırmanın sonucu olarak ortaya çıktı. Bu problem, James Webb Uzay Teleskobu’nun keşfettiği ve Büyük Patlama’dan sadece 300 milyon yıl sonra var olan erken dönem galaksileriyle ilgili.
Bu galaksiler, normalde milyarlarca yıl gerektiren bir olgunlaşma ve kütle seviyesine sahip. Ayrıca beklenenden çok daha küçük boyutlara sahipler. Bu durum, evrenin nasıl oluştuğuna dair mevcut teorilerle çatışıyor.
Gupta’nın modeli ise bu problemi çözmek için Paul Dirac’ın “birleşen sabitler” hipotezinden yararlanıyor. Birleşen sabitler, parçacıklar arasındaki etkileşimleri belirleyen temel fizik sabitleri. Dirac’e göre bu sabitler zamanla değişebilir. Gupta da bu fikri geliştirerek, sabitlerin evrimleşmesine izin veriyor. Böylece erken dönem galaksilerinin oluşumuna yönelik zaman penceresi birkaç yüz milyon yıldan birkaç milyar yıla genişletilebiliyor. Bu da bu galaksilerde görülen ileri gelişim seviyesi ve kütleye daha mantıklı bir açıklama getiriyor.
Karanlık Enerjiye Yeni Bir Bakış
Gupta’nın modeli ayrıca evrenin hızlanan bir şekilde genişlemesinden sorumlu olan karanlık enerjiye de yeni bir bakış açısı sunuyor. Karanlık enerji, kozmolojik sabit olarak adlandırılan ve evrenin genişlemesini etkileyen bir sabitle temsil ediliyor. Gupta ise kozmolojik sabitin yerine, birleşen sabitlerin evrimini açıklayan başka bir sabit öneriyor. Bu sabit, evrenin erken dönemlerinde gözlenen küçük galaksi boyutlarının nedenini de açıklıyor.
Gupta’nın modeli, evrenin yaşını ve yapısını anlamak için yeni bir yol sunuyor. Ancak bu modelin doğruluğunu test etmek için daha fazla gözlem ve deneye ihtiyaç var. Gupta’nın çalışması Monthly Notices of the Royal Astronomical Society bülteninde yayımlandı.
Çalışma Monthly Notices of the Royal Astronomical Society bülteninde sunuldu.
